හෝ ගානා පොකුණ...
කොල්ලුපිටිය ලිබර්ටි සිනමා ශාලාවේ අසුනක මම වාඩි වී සිටිමි. තිරය මත සිනමා රූ අැඳෙයි. අෑත දුෂ්කර ගමකි. 98% ක් විදුලිය සපයා අැති රටේ විදුලිය පවා නොමැති ගම්මානයකි. මේ ගමේ දරුවන් කවදාවත් මුහුද දැක නැත. මුහුද බලන එක ලේසි වැඩක් ද නොවේ. බොහෝ දුර ගෙවාගෙන කොළඹ යා යුතුය. "මෙහෙම ගම් කොහෙද බං ලංකාවෙ?" මගේ මිතුරා අසයි.
මා සිතින් කහටලියද්ද කණිෂ්ඨ විද්‍යාලයට යමි. පසුගිය වසරේ මැයි මාසය වන තෙක් කිසිදා පුළුල් තිරයක සිනමාපටයක් නරඹා නොමැති ඒ දරුවන් තිරය මත දකිමි. මීට අවුරුදු කිහිපයකට පෙර අප ගිය නාන්නේරිය, මහතෝරව පාසල වෙත යමි. පාවහන් නොපැළඳි ඒ දරුවන් තිරය මත දකිමි. හෝ ගානා පොකුණේ ගුරුවරිය වැනි ගුරුවරියන් ඇත්තේ අතලොස්සක් වන්නට පුළුවන. එහෙත් එවැනි අය නැතැයි කියන්නට මට නොසිතෙයි. දුයිෂෙන් ගේ සිට, කොබයාෂි ගුරුතුමාගේ සිට අදටත් ඈත ගම්මාන වල දරුවන්ගේ දෑස් පාදන්නට සිය ජීවිතය කැප කරන ගුරුවරුන් දක්වා ඇය සතු ගුණාංග අඩු වැඩි වශයෙන් පවතී.
සිනමාපටයක් විදියට හෝ ගානා පොකුණ විචාරයට ලක් කරන්නට තරම් මා බහුස්‍රැතයෙක් නොවේ. එහෙත් නැවත නැවතත් බලන්නට සිත් දෙන ආදරණීය බවක් ඒ තුල ගැබ් වී තිබේ. විදුහල්පතිතුමාගේ උපහාසය, ගුරුතුමියගේ උත්සාහය, දරුවන්ගේ උනන්දුව, දෙමාපියන්ගේ සිහින, ග්‍රාම නිළධාරීගේ බලය යන මේ සියල්ල මා ගුරුවරයකු නොවූයේ මන්දැයි සිතන්නට මා පොළඹවයි. මේ සියල්ල අතහැර ඈත ගමක ගුරුවරයකු වුණානම් හොඳ යැයි මට සිතෙයි. එවිට දරුවන් වෙනුවෙන් යමක් කරන්නට පුළුවන.
චිත්‍ර‍පටයේ කතාව ලියා තැබීම තවම නරඹා නැති අයට කරන අසාධාරණයකි. එසේ වුවද එකිනෙකට වෙනස් ස්ථර තුනක දිවෙන කතා තුනක් හෝ ගානා පොකුණේ මම නරඹමි. පළමුවැන්න මතුපිටින් පෙනෙන ගුරුතුමිය දරුවන් මුහුද බලන්නට කැඳවාගෙන යාමේ කතාන්දරයයි. දෙවැන්න දරුවන්ගේ දෑස් පාදන්නට සමාජය සතු වගකීම පිළිබඳ කතාවයි. තුන්වැන්න සිනමාපටය පුර දිවෙන දේශපාලන කතාන්දරයයි. ඔබ සිනමාපටය නරඹන්නේ නම් මේ කතාන්දර තුනම කියවිය යුතුය.
ආයෙත් දවසක හෝ ගානා පොකුණ බලන්නට යන්නට මට සිතෙයි. සිනමාකරුවකු ලෙස ඔහුගේ පළමු සිනමාපටයෙන්ම ඉන්දික ෆර්ඩිනැන්ඩු මහතා සමත් වී ඇති බව පෙනෙන්නේ ඔහු ලැබූ සම්මාන වලින් නොවේ. නැවත නැවතත් සිනමාහලට අප කැඳවන මේ ඇද බැඳගන්නා සුලු බව නිසා ය.
මීට අවුරුදු 10 කට ඉස්සර මට ද නාට්‍ය උණ වැළඳී තිබූ සමයෙහි ෆර්ඩි සර් සමග ඉබ්බාගමුව පුහුණු මධ්‍යස්ථානයේ දින කිහිපයක් ගත කර ඇත්තෙමි. ජාතික තරුණ සේවා සභාවේ ඇතුගල්පුර රංග ශිල්ප ශාලිකාවේ ශිෂ්‍යයන් වූ අප වෙනුවෙන් සමන් ගාමිණී සර්ගේ ඇරයුමින් පැමිණි ගාමිණී හත්තොටුවේගම, සරත් ධර්මසිරි, ක්‍රිෂ්ටි ෂෙල්ටන් ප්‍ර‍නාන්දු, අජිත් ක්‍රිෂාන්ත ද සේරම් වැනි ගුරුවරුන් සමග බාහිර දේශකවරයෙකු වශයෙන් ඔහු ද සහභාගී විය. එදා ඔහු අපට ඉගැන්වූ නාට්‍ය කළාව ඔහුගේ "කලම්බො කලම්බො" තුල මා දුටුවෙමි. ඔහු අපට ඉගැන්වූ සිනමාව "හෝ ගානා පොකුණ" ඔස්සේ දකිමි.
ඉතින්, හෝ ගානා පොකුණ නරඹන්න යැයි මම ඔබට ද ආරාධනා කරමි. ඒ මා එය සැබැවින්ම රස විඳි නිසා ය.
සිනෙමාව වල් බිහි වී ඇති වකවානුවක, කතරට වැසි බිඳක් වැන්න!
ReplyDeleteඅගනා විග්‍රහයක්.. තවම බලන්න බැරි උනා.. අද හෙටම බලන්න ඕනි. :)
ReplyDelete